Ο Κόζιακας είναι ένα πανέμορφο μακρόστενο βουνό δυτικά των Τρικάλων, το μήκος του ξεπερνά τα 25 χιλιόμετρα. Είναι πυκνά δασωμένος κατά το μεγαλύτερο τμήμα του. Στις ανατολικές και δυτικές πλευρές του υπάρχουν πυκνά δάση με φυλλοβόλα. Πιο ψηλά τα έλατα επικρατούν παντού. Σχηματίζει πανέμορφα μικρά οροπέδια και είναι θαυμάσια εκδρομή για όλες τις εποχές του χρόνου στα χωριά του όπως Ελάτη, Περτούλι και άλλα. Σε κάποια σημεία του βουνού έχουν κατασκευασθεί όμορφα κιόσκια για τους ορειβάτες επισκέπτες. Είναι μεγάλος βιότοπος για την αρκούδα, που σημάδια της συναντάς σχεδόν παντού στο βουνό.
Χιονοδρομικό Κέντρο Περτουλίου – Καταφύγιο Κόζιακα – Κορυφή Χατζηπέτρου 1901μ
Μήκος: 5226 μ.
Υψ. Ανάβαση: 790 μ.
Υψ. Κατάβαση: 45 μ.
Μέγιστο Υψόμετρο: 1915 μ.
Ελάχιστο Υψόμετρο: 1169 μ.
Τrackpoints: 469 – Προβολή της διαδρομής στο google maps
Η διαδρομή αυτή είναι η πιο επισκέψιμη στον Κόζιακα και η πιο σύντομη για να φτάσει κανείς στην ψηλότερη κορυφή του βουνού. Η ανάβαση ξεκινά από τη βάση του Χιονοδρομικού Κέντρου Περτουλίου, όπου από το πάρκιγκ διασχίζουμε τα λιβάδια και περνάμε την ξύλινη πεζογέφυρα του μικρού ποταμιού. Η διαδρομή είναι σημαδεμένη με τετράγωνες κίτρινες πινακίδες που μέσα έχουν ένα μαύρο τρίγωνο. Αργά το καλοκαίρι το ποτάμι έχει λίγο νερό και μπορούμε να το περάσουμε από οποιοδήποτε σημείο, ωστόσο το χειμώνα και την άνοιξη είναι αδύνατο να το περάσει κανείς χωρίς να βραχεί. Περνώντας το ποτάμι, αμέσως συναντάμε το δασικό δρόμο τον οποίο τον ακολουθούμε προς τα δεξιά για 200 μέτρα και τον αφήνουμε ακολουθώντας το μονοπάτι στα αριστερά μέσα στο πυκνό ελατόδασος. Το μονοπάτι μετά από 200 μέτρα συναντά ξανά δασικό δρόμο το οποίο ακολουθούμε προς τα αριστερά. Μετά από περίπου 700 μέτρα στο δασικό, αυτός συναντά οριζόντιο δασικό δρόμο. Στο σημείο αυτό ξεκινά το μονοπάτι που οδηγεί στο καταφύγιο και την κορυφή, η αρχή του μονοπατιού βρίστεται ευθεία στη κατεύθυνση του δρόμου που ακολουθούσαμε. Αρχικά ανηφορίζει ομαλά και στη συνέχεια κινείται όλα δεξιά τραβερσάροντας τις πλαγίες του βουνού χωρίς να ανεβαίνει υψομετρικά. Μετά από μια ώρα πορεία αρχίζει ομαλά η ανάβαση που περνά από την Σκάλα στους Αρβανίτες κάτω από ένα κατακόρυφο βράχο. Ανεβαίνοντας τη σκάλα συναντά ένα επίπεδο οροπέδιο (τοποθεσία Αρβανίτες) εδώ το μονοπάτι κινείτε ανατολικά και σε 200 μέτρα περνά από την ομώνυμη βρύση. Μετά τη βρύση η κατεύθυνση αλλάζει προς βορά και τραβερσάρει τις πλαγιές με τώρα έχουν πιο αραιό δάσος. Προσοχή, περνώντας μια ομαλή ράχη το μονοπάτι ανηφορίζει λίγα μέτρα προς την ράχη αυτή και στη συνέχεια περνά από την απότομη σκάλα κάτω από το καταφύγιο. Λίγο χαμηλότερα από την σκάλα υπάρχει μαντρί στο οποίοι φτάνει δασικός δρόμος από τα λιβάδια Περτούλίου. Ανεβαίνοντας τη σκάλα σε λίγα μέτρα μπροστά μας προβάλεί το οροπέδιο Μπακόλα όπου υπάρχει το Καταφύγιο του Κόζιακα (1738μ). Από το καταφύγιο και μετά το μονοπάτι δεν είναι σηματοδοτημένο αλλά κινείται ευθεία προς την κορυφή διασχίζοντα αρχικά τη τελευταία συστάδα από ελατά πριν βγει οριστικά στο αλπικό πεδίο. Φτάνοντας στα περίπου 1830 μέτρα συναντά το σηματοδοτημένο μονοπάτι που έρχεται από την Ελάτη (κίτρινα σημάδια) και το ακολουθεί μέχρι την κορυφή Χατζηπέτρου 1901μ.
Πύλη – Τρύπιο Λιθάρι – Γλυκομηλιά
Μήκος: 24501 μ.
Υψ. Ανάβαση: 2701 μ.
Υψ. Κατάβαση: 2951 μ.
Μέγιστο Υψόμετρο: 1705 μ.
Ελάχιστο Υψόμετρο: -237 μ.
Τrackpoints: 930 – Προβολή της διαδρομής στο google maps
Το κεντρικό μονοπάτι που διασχίζει το Κόζιακα με κατεύθυνση Βορά Νότου.
Το πρώτο και ευκολότερο τμήμα του ξεκινά από το χωριό Πύλη στο νότο, έως τη θέση Τρύπιο Λιθάρι. Το μονοπάτι ξεκινάει από περίφημο μοναστήρι της Πόρτα Παναγιάς που βρίσκεται στο χωριό Πύλη Τρικάλων. Συνεχίζει προς το ονομαστό τοξωτό γεφύρι της Πύλης και ανεβαίνει το Κόζιακα πλάι στη περίφραξη της ελεγχόμενης κυνηγετικής περιοχής. Βγαίνει σε πανέμορφες κοιλάδες και οδεύει βόρεια περνώντας από τη θέση Μπέη. Περνά από το κιόσκι στη θέση Έλατος του Κώστα που έχει καταστραφεί από πτώση δέντρων και το κιόσκι στη θέση Κανάλια και φτάνει το Τρύπιο Λιθάρι. Το δάσος στη ραχοκοκαλιά του βουνού είναι εκπληκτικής ομορφιάς γεμάτο πανύψηλα έλατα και μεγάλες φτέρες.
Το Τρύπιο Λιθάρι είναι κομβικό σημείο του βουνού κάτω από τις ανατολικές πλαγιές της κορυφής. Είναι το κεντρικό σημείο που συναντιώνται ακτινωτά όλα τα μονοπάτια που κατευθύνονται στην κορυφή ή το καταφύγιο.
Το μονοπάτι μετά το Τρύπιο Λιθάρι και έως το χωριό Γλυκομηλιά στο βορρά είναι ένα μεγάλο και πολύ απαιτητικό τμήμα της διαδρομής. Είκοσι λεπτά μετά το ξεκίνημα του περπατήματος από το Τρύπιο Λιθάρι φτάνουμε σε οροπέδιο και σε ένα από τα ελάχιστα σημεία με θαυμάσια θέα στις πλαγιές του βουνού και τον κάμπο των Τρικάλων. Η θέση σημειώνεται με το waypoint THEA. Λίγο αργότερα φτάνουμε σε πολύ απότομο κατέβασμα σε περιοχή πυκνά δασωμένη από φυλλοβόλα. Το στρώμα από φύλλα που έχει δημιουργηθεί δυσκολεύει απίστευτα τα πράγματα. Στόχος είναι μελλοντικά να κατασκευαστούν σκαλιά σε αυτό το σημείο. Έως τότε ο μόνος ασφαλής τρόπος κατάβασης είναι με τη βοήθεια σχοινιού. Η θέση σημειώνεται με το waypoint KATEVASMA. Το δάσος που ακολουθεί θα ανταμείψει το κόπο αυτού του τμήματος. Χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή για να μη χάσετε τη σηματοδότηση. Σε κάποιο σημείο το μονοπάτι καταλήγει σε χωματόδρομο τον οποίο ακολουθείτε έως το ωραίο κιόσκι στη θέση Γκούρα. Από εκεί ακολουθείτε το μονοπάτι έως το χωριό Γλυκομηλιά.
Μικρα κομμάτια της διαδρομής μετά το waypoint KATEVASMA, καθώς και πριν και μετά την Γκούρα δεν έχουν καταγραφεί από το gps και έχουν συμπληρωθεί με ευθεία γραμμή.
Κόρη – Τρύπιο Λιθάρι – καταφύγιο
Μήκος: 4173 μ.
Τrackpoints: 183 – Προβολή της διαδρομής στο google maps
Η απαιτητική ανάβαση από το χωριό Κόρη στις ανατολικές πλαγιές, μέσα από ένα υπέροχο δάσος φυλλοβόλων αρχικά στη θέση Τρύπιο Λιθάρι. Λίγο πριν το Τρύπιο Λιθάρι το μονοπάτι περνάει από ένα μικρό αλλά απαιτητικό λούκι με μεγάλη κλίση. Όταν δεν έχει χιόνια με λίγη προσοχή περνιέται εύκολα. Με χιόνια απαιτεί εμπειρία χειμερινού βουνού. Το Τρύπιο Λιθάρι είναι κομβικό σημείο του βουνού κάτω από τις ανατολικές πλαγιές της κορυφής. Είναι το κεντρικό σημείο που συναντιώνται ακτινωτά όλα τα μονοπάτια που κατευθύνονται στην κορυφή ή το καταφύγιο. Στο Τρύπιο Λιθάρι υπάρχει ένας μεγάλος βράχος με μια τεράστια τρύπα καταμεσής που δεσπόζει στο κάμπο των Τρικάλων. Υπάρχει επίσης και ένα ωραίο κιόσκι. Από εκεί η διαδρομή μας συνεχίζει νότια της κορυφής και καταλήγει στο καταφύγιο.
Πιαλεία – Σπηλιά Μπέη
Μήκος: 3965 μ.
Υψ. Ανάβαση: 919 μ.
Υψ. Κατάβαση: 83 μ.
Μέγιστο Υψόμετρο: 1193 μ.
Ελάχιστο Υψόμετρο: 357 μ.
Τrackpoints: 189 – Προβολή της διαδρομής στο google maps
Η ανάβαση από το χωριό Πιαλεία στις ανατολικές πλαγιές, προς τη θέση Μπέη όπου υπάρχει ένα θαυμάσιο Κιόσκι με τζάκι, και πηγή στα 100 μ. Στη θέση Μπέη υπάρχει και μία σπηλιά μέσα στην οποία διέρχεται ένα ποταμάκι. Μεγάλη προσοχή για να μην πέσει κανείς στο βάραθρο θέλοντας να δει τη σπηλιά. Η διαδρομή είναι πανέμορφη αλλά έχει ένα μικρό αρκετά απαιτητικό πέρασμα λίγο πριν φτάσουμε στη σπηλιά Μπέη. Η θέση σημειώνεται με το waypoint VRAXOS. Η διαδομή μας καταλήγει στο κεντρικό μονοπάτι που διασχίζει το Κόζιακα με κατεύθυνση Βορά Νότου, στο τμήμα του μεταξύ Πύλης και Τρύπιου Λιθαριού. Για το σπήλαιο αναφερόμαστε αναλυτικά στο άρθρο μας εδώ.
Ελάτη – Καλογυρομάντρι – Αρβανίτες – Καταφύγιο – Κορυφή Χατζηπέτρος 1901μ
Μήκος: 7907 μ.
Υψ. Ανάβαση: 1070 μ.
Υψ. Κατάβαση: 89 μ.
Μέγιστο Υψόμετρο: 1889 μ.
Ελάχιστο Υψόμετρο: 908 μ.
Τrackpoints: 628 – Προβολή της διαδρομής στο google maps
Η ανάβαση ξεκινά από την Ελάτη και συγκεκριμένα από την θέση Κανάβια όπου υπάρχει και η ομώνυμη ταβέρνα. Στην αρχή το μονοπάτι περνά από το ξωκλήσι της Αγίας Τριάδας (400 μέτρα μέχρι εδώ) και κατευθήνετε προς το δασικό δρόμο που το συναντά 170 μέτρα ψηλότερα. Εναλλακτικά μπορείτε να φτάσετε εδώ περνώντας το δασικό δρόμο κατευθείαν από την Ελάτη που ξεκινά από την πλατεία του χωριού απέναντι από το βενζινάδικο. Ακολουθώντας το δασικό δρόμο στην τοποθεσία Πουλιμέν (όπου κάνει ένα μεγάλο Ζ) αφήνουμε το δρόμο και περνάμε από τις ομαλές πλαγίες όπου υπάρχει βρύση με πόσιμο νερό (Βρύση Πουλιμέν). Λίγο ψηλότερα συναντάμε το δασικό δρόμο ξανά με κατεύθυνση προς το Γρατσάν όπου κάνει ένα χαρακτηριστικό Ζ. Εκεί υπάρχει διασταύρωση των δρόμων. Προσοχή δεν ακολουθούμε το δρόμο που τραβερσάρει ευθεία μπροστά τις πλαγίες αλλά κάνουμε την στροφή δεξιά. Μετά από μία περίπου ώρα περπάτημα από το Πουλιμέν φτάνουμε στο Καλογυρομάντρι όπου 50 μέτρα αριστερά υπάρχει η ομώνυμη βρύση. Σε απόσταση περίπου 400 μέτρων από το Καλογυρομάντρι ο δρόμος σταματά στη θέση Βάρα (Λίμνούλα στα αριστερά μας). Εδώ υπάρχει ένα χαρακτηριστικός φράχτης (σύνορα Ελάτης-Περτουλίου) και ξεκινά το μονοπάτι. Το μονοπάτι αρχικά κατεβαίνει μερικά μέτρα και μετά τραβερσάρει τις ομαλές πλαγίες στην τοποθεσία Αρβανίτες και περνά κάτω από τις απότομες πλαγίες της Ορνιοφωλιάς. Πλησιάζοντας στο μαντρί έχουμε φτάσει κοντά στο καταφύγιο και ανεβαίνουμε προς τα επάνω περνώντας ένα απότομο μονοπάτι που ονομάζεται Σκάλα. Ανεβάιντας την σκάλα (αφήνοντας αριστρά το μαντρί) βλέπουμε μπροστά μας το Καταφύγιο 1738μ. ενώ δεξιά μας είναι η βρύση Μπακόλα. Από το καταφύγιο το μονοπάτι οδηγή σχεδόν κατευθείαν στην κορυφή, όπου χάνετε πλησιάζοντας στην κορυφή.Πηγένουμε κατευθείαν επάνω για ανάβαση στην κορυφή της Αστραπής (κορυφή Χατζηπέτρου 1901μ). Η κορυφή Χατζηπέτρου είναι η ψηλότερη στο σύμπλεγμα της Αστραπής και επίσης ονομάζεται και Σημείο από τους ντόπιους.
Ελάτη – Κόκκινος Βράχος – Κώστα – Αμάρανθος ή Τσιόκι 1526μ
Μήκος: 11099 μ.
Υψ. Ανάβαση: 692 μ.
Υψ. Κατάβαση: 640 μ.
Μέγιστο Υψόμετρο: 1525 μ.
Ελάχιστο Υψόμετρο: 875 μ.
Τrackpoints: 870 – Προβολή της διαδρομής στο google maps
Η διαδρομή ξεκινά από το κέντρο της Ελάτης ακολουθώντας τον ανηφορικό δρόμο απέναντι από το βενζινάδικο. Η καταγραφή όμως έγινε με αρχή το πάρκινγκ μποστά από τον Ξενώνα Κρούπη λίγα μέτρα από την πλατεία. Ανηφορίζοντας το δρόμο στην περιοχή Τσιονάκι της Ελάτης, στα 460 μέτρα ο δρόμος γίνετε χωματόδρομος στο όριο των τελευταίων σπιτιών του χωριού (Προσοχή δεν ακολουθούμε τη μονοπάτι με κατεύθυνση το Αναρριχητικό πεδίο Κόκκινος Βράχος). Στα 60 μέτρα του χωματόδρομου υπάρχει διασταύρωση δεξιά με πινακίδα προς Κόκκινο Βράχο. Ο Κόκκινος βράχος είναι ένας χαρακτηριστικός βράχος που φαίνεται από χωρίο και στον οποίο υπάρχουν αναρριχητικές διαδρομές. Ακολουθούμε το μονοπάτι προς Κόκκινο Βράχο, που έχει μήκος 450 μέτρα. Από την κορυφή του Βράχου (1050μ) έχουμε μια καταπληκτική θέα προς την Ελάτη αλλά και την οροσειρά της Πίνδου και των Αγράφων. Λίγα μέτρα πριν το Κόκκινο Βράχο στρίβουμε αριστερά προς τα λιβάδια με την ονομασία Επάνω Λιβάδια και αφού τα διασχίσουμε φτάνουμε σε ένα στάβλο και προχωρούμε το δρόμο για 20 μέτρα. Στα αριστερά ξεκινά μονοπάτι που ανεβαίνει και τραβερσάρει τις δασωμένες πλαγίες. Μετά από 500 περίπου μέτρα από το στάβλο φτάνουμε με ένα ομαλό μέρος με την ονομασία Τσουκνιδούλα. Στην συνέχεια πηγαίνουμε δεξιά στην πλαγία που αρχικά είναι μικρά ισιώματα και το μονοπάτι έχει σχεδόν χαθεί. Το τελευταίο ομαλό μέρος (Τοποθεσία Βουλάκα) το μονοπάτι φεύγει ανηφορικά στα αριστερά και περνά από τη τοποθεσία Κώστα (ή έλατος του Κώστα). Το μονοπάτι ελίσσετε μέσα σε πυκνό δάσος ελάτης και κέδρου και συναντά το δασικό δρόμο. Έπειτα ακολουθούμε το δασικό δρόμο για περίπου ένα χιλιόμετρο, μέχρι την τοποθεσία Μνήμα της Παπαδιάς. Εδώ αφήνουμε το δρόμο και πηγαίνουμε κατευθείαν δεξιά επάνω (δεν υπάρχει μονοπάτι) και σε 20 λεπτά φτάνουμε στην κορυφή Τσίοκι ή Αμάρανθος 1526 μέτρα. Η κουφή Αμάρανθος είναι γνωστή για τα αμέτρητα λουλούδια (δακράκια) που βγαίνουν στα τέλη του Απρίλη αποκλείστηκα σε αυτή την κορυφή. Η επιστροφή γίνεται ακολουθώντας τον δασικό δρόμο μέχρι την Ελάτη, ευκολότερος αλλά πιο μακρής από την ανάβαση.
Ελάτη – Κόκκινος Βράχος – Θύρα – Κορυφή Αμάρανθος (ή Τσιόκι) 1526μ
Μήκος: 3195 μ.
Υψ. Ανάβαση: 693 μ.
Υψ. Κατάβαση: 29 μ.
Μέγιστο Υψόμετρο: 1530 μ.
Ελάχιστο Υψόμετρο: 864 μ.
Τrackpoints: 288 – Προβολή της διαδρομής στο google maps
Η διαδρομή αυτή είναι μια όμορφη πεζοπορική διαδρομή κατευθείαν που ανεβαίνει κατευθείαν στις κορυφές του Κόζιακα που βρίσκονται πάνω από την Ελάτη. Η διαδρομή ξεκινά από το κέντρο της Ελάτης ακολουθώντας τον ανηφορικό δρόμο απέναντι από το βενζινάδικο. Στα 460 μέτρα ο δρόμος γίνετε χωματόδρομος στο όριο των τελευταίων σπιτιών του χωριού (Προσοχή δεν ακολουθούμε τη μονοπάτι με κατεύθυνση το αναρριχητικό πεδίο Κόκκινος Βράχος). Στα 60 μέτρα του χωματόδρομου υπάρχει διασταύρωση δεξιά με πινακίδα προς Κόκκινο Βράχο. Ο Κόκκινος βράχος είναι ένας χαρακτηριστικός βράχος που φαίνεται από χωρίο και στον οποίο υπάρχουν αναρριχητικές διαδρομές. Ακολουθούμε το μονοπάτι προς Κόκκινο Βράχο, που έχει μήκος 450 μέτρα. Από την κορυφή του Βράχου (1050μ) έχουμε μια καταπληκτική θέα προς την Ελάτη αλλά και την οροσειρά της Πίνδου και των Αγράφων. Λίγα μέτρα πριν το Κόκκινο Βράχο στρίβουμε αριστερά προς τα λιβάδια με την ονομασία Πάνω Λιβάδια και αφού τα διασχίσουμε φτάνουμε σε ένα στάβλο και προχωρούμε το δρόμο για 20 μέτρα. Στα αριστερά ξεκινά μονοπάτι που ανεβαίνει και τραβερσάρει τις δασωμένες πλαγίες. Μετά από 500 περίπου μέτρα από το στάβλο φτάνουμε με ένα ομαλό μέρος με την ονομασία Τσουκνιδούλα. Συνεχίσουμε να ανεβαίνουμε και να τραβερσάρουμε τις πλαγίες στα αριστερά μέχρι που φτάνουμε κάτω από τα επιβλητικά βράχια με την ονομασία Τσιόκια. Εδώ το μονοπάτι γίνετε πολύ ανηφορικό και περνά ανάμεσα από τα δύο βράχια στην τοποθεσία Θύρα. Μετά το στένεμα η πλαγία ανοίγει και το μονοπάτι σχεδόν χάνεται, εμείς κατευθυνόμαστε ευθεία επάνω μέχρι που συναντάμε το μονοπάτι που διασχίζει το Κόζιακα και το ακολουθούμε προς τα δεξιά, έως ότου φτάνομε σε ένα αυχένα και συναντάμε το δασικό δρόμο τον οποίο τον ακολουθούμε προς τα αριστερά (επάνω) για περίπου 100 μέτρα. Στην συνέχεια αφήνουμε το δρόμο και πηγαίνουμε κατευθείαν δεξιά επάνω (δεν υπάρχει μονοπάτι) και σε 20 λεπτά φτάνουμε στην κορυφή Τσίοκι ή Αμάρανθος 1526 μέτρα. Η κουφή Αμάρανθος είναι γνωστή για τα αμέτρητα λουλούδια (δακράκια) που βγαίνουν στα τέλη του Απρίλη αποκλείστηκα σε αυτή την κορυφή.
Κοφτό μονοπάτι για Καταφύγιο από Χιονοδρομικό Κέντρο Περτουλίου
Μήκος: 1638 μ.
Υψ. Ανάβαση: 347 μ.
Υψ. Κατάβαση: 1 μ.
Μέγιστο Υψόμετρο: 1698 μ.
Ελάχιστο Υψόμετρο: 1352 μ.
Τrackpoints: 156 – Προβολή της διαδρομής στο google maps
Το μονοπάτι αυτό είναι μια εναλλακτική σύντομη ανάβαση στο καταφύγιο από το Χιονοδρομικό Κέντρο Περτουλίου παρακάμπτοντας τη μεγάλη θηλιά που κάνει το κλασικό μονοπάτι πρόσβασης. Είναι η διαδρομή που θεωρούνταν ως κλασική τις δεκαετίες 1990 και 2000. Η διαδρομή αυτή προτείνετε το χειμώνα όταν υπάρχει αρκετό χιόνι στο βουνό αφού το μήκος της είναι μικρότερο. Το μονοπάτι αυτό αποτελεί παρακλάδι του κλασίκου και για να φτάσουμε στην αφετηρία του ακολουθούμε το κλασικό μονοπάτι ανάβασης μέχρι το υψόμετρο των 1350 μέτρων. Εδώ υπάρχει διασταύρωση αριστερά που ανηφορίζει αρχικά τις δασωμένες πλαγιές και σύντομα τις γυμνές και πιο απότομες πλαγιές με κατεύθυνση ανατολική. Το μονοπάτι συναντά το δασικό δρόμο τον οποίο ακολουθεί για λιγότερο από 100 μέτρα και τον αφήνει ξανά στο Ζ που κάνει αυτός. Μετά από 400 μέτρα περίπου το μονοπάτι τέμνει τον δασικό δρόμο και συνεχίζει προς τα αριστερά. Εδώ ακολουθεί την ομαλή χωμάτινη ράχη (λιβάδι) και τραβερσάρει προς τα δεξιά τις πλαγίες πάνω από το μαντρί φτάνοντας το οροπέδιο Μπακόλα όπου βρίσκετε το καταφύγιο του Κόζιακα. Η διαδρομή αυτή είναι η συντομότερη για την πρόσβαση στο καταφύγιο και είναι προτιμότερο να χρησιμοποιηθεί το χειμώνα, ωστόσο δεν είναι τόσο όμορφη όσο η κλασική.
Πηγή: www.hellaspath.gr
