Στην κατεύθυνση της προβολής και αξιοποίησης του σπηλαίου που βρίσκεται στο νησάκι Γιούρα στρέφεται το ενδιαφέρον της δημοτικής αρχής Αλοννήσου. Το συγκεκριμένο μνημείο είναι, άλλωστε, ιδιαίτερα σημαντικό και γνωστό στους ντόπιους ως η σπηλιά του Κύκλωπα και μετράει ιστορία πολλών χιλιάδων ετών.
Στο μεταξύ, αυτοψία πραγματοποίησαν προχθές επιστήμονες της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας, αρχαιολόγος και μηχανικός, οι οποίοι αποφάνθηκαν ότι το μνημείο δεν έχει υποστεί παρεμβάσεις και διατηρείται ανέπαφο.
Οι δύο επιστήμονες μετέβησαν στο σπήλαιο με σκάφος του Φορέα Διαχείρισης Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου, μετά από σχετικό αίτημα που υποβλήθηκε στο φορέα.
Το σπήλαιο του Κύκλωπα, έχει πολύ βαριά ιστορία και στόχος της δημοτικής αρχής Αλοννήσου, είναι η διερεύνηση των προοπτικών ανάδειξης και προβολής, σε συνεργασία με τους επικεφαλής της Εφορείας, η οποία υπάγεται, σημειωτέον, στο Υπουργείο Πολιτισμού.
Με δήλωσή του στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο δήμαρχος Αλοννήσου Πέτρος Βαφίνης, υπογράμμισε ότι «ανταλλάξαμε απόψεις και είχαμε μια πολύ χρήσιμη συζήτηση με τους δύο επιστήμονες που πραγματοποίησαν αυτοψία στο σπήλαιο. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντική η αξιοποίησή του με κάθε τρόπο και στο πλαίσιο αυτό θα διερευνήσω από κοινού με τη διεύθυνση της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας τις προοπτικές που υπάρχουν, προκειμένου να υλοποιηθεί ο στόχος».
Το μνημειώδες εύρημα, το οποίο «φιλοξένησε» ανθρώπινη ζωή πριν από 11.000 χρόνια, «ακουμπάει» πάνω στα κείμενα του Ομήρου, γεγονός που δίνει άλλη διάσταση στο μύθο.
Σπάνια ευρήματα ανακαλύφθηκαν στην σπηλιά του Κύκλωπα, που βρίσκεται στο νησί Γιούρα των Βορείων Σποράδων, στη διάρκεια πολύμηνης ανασκαφικής έρευνας που διενήργησε παλαιότερα η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας Νότιας Ελλάδος, με επικεφαλής τον κ. Αδαμάντιο Σάμψων, καθηγητή προϊστορικής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου. Ο ερευνητικός άθλος της ομάδας, που τόλμησε να προσεγγίσει το θρυλικό σπήλαιο κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, απέφερε καρπούς, που μεταφράζονται σε εκπληκτικά ευρήματα, τα οποία εκτείνονται από την προϊστορική περίοδο, φθάνοντας έως τα Ρωμαϊκά και Βυζαντινά χρόνια.
Το συγκεκριμένο σπήλαιο, που όπως προαναφέρθηκε χρησιμοποιήθηκε 11.000 χρόνια πριν, διερευνήθηκε από το 1992 έως το 1996, αποκαλύπτοντας τα μυστικά που έκρυβε επί πολλούς αιώνες.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν πλήθος κεραμικών υψηλής αισθητικής, εργαλεία από πέτρα και οστά ζώων, κοσμήματα φτιαγμένα από θαλασσινά όστρακα και δεκάδες ακόμη αντικείμενα, που αποτελούν τεκμήρια του μακρινού παρελθόντος.
Το σπήλαιο βρίσκεται στην νότια πλευρά του νησιού, έχει μήκος 50 μέτρα, πλάτος 40 και 15 ύψος, ενώ το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ότι γίνεται βαραθρώδες καθώς προχωράει κανείς στο εσωτερικό του, με αποτέλεσμα να καθίσταται επικίνδυνη η προσέγγιση. Οι όποιες δυσκολίες, ωστόσο, δεν πτόησαν την ερευνητική.
Οι ανασκαφές επεκτάθηκαν κυρίως στην πρώτη αίθουσα, πολύ κοντά στην είσοδο, όπου υπάρχει μεγάλη πυκνότητα κατοίκησης, ενώ στο εσωτερικό του, η έρευνα απέδωσε λίγα δείγματα χρήσης κατά την κλασσική, ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο. Ιδιαίτερα οι ρωμαϊκοί χρόνοι αντιπροσωπεύονται από πλούσια ευρήματα σε όλους τους χώρους του σπηλαίου, και κυρίως λύχνους, που μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι την συγκεκριμένη περίοδο, το σπήλαιο χρησιμοποιήθηκε ως χώρος λατρείας.
Πηγή: Εφημερίδα Ταχυδρόμος
