Ο όρμος της Καραβοστασιάς είναι ένα από τα πιο άγρια και δυσπρόσιτα σημεία της Τσαγκαράδας.
Πυκνή θαμνώδης βλάστηση, απόκρημνα πρανή με γκρεμούς σε κάποια σημεία, ρεματιές και απορροές νερού που έχουν χαράξει βαθιά τις πλαγιές της, αποτελούν τα χαρακτηριστικά που την συνθέτουν. Για να μπορέσεις να την γευθείς, θα κοπιάσεις. Δεν θα σου χαριστεί. Όμως έχει και να σου χαρίσει!
Η αγκαλιά της προστάτεψε, μα και ”έγδαρε” στο πέρασμα των αιώνων. Σαν την διπλή ονομασία της. Προσέφερε φιλοξενία στον άγνωστο ασκητή, που έζησε για χρόνια προφυλαγμένος στα σπλάχνα της, προσευχόμενος κάτω από την βραχοσκεπή που είναι σήμερα το εκκλησάκι της Ευαγγελίστριας.
Όπως και στα καράβια στο μικρό λιμάνι που εξυπηρετούσε τον πρώτο οικισμό της Τσαγκαράδας, το Παλιόκαστρο, ο οποίος βρισκόταν στην κορυφή στην βόρια άκρη της.
Όμως, ήταν και ανελέητη όταν οι ανατολικοί άνεμοι, από γαλήνιο απάγκιο την μετέτρεπαν σε ανήμερο θεριό, ”τσακίζοντας” οτιδήποτε έβρισκε απροστάτευτο.